Een dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) is een dissociatieve stoornis waarbij jouw ik versplinterd is in 2 of meer persoonlijkheidsdelen. Het is een complexe psychische stoornis en vaak niet aan de buitenkant te zien. De meest voorkomende oorzaak van DIS is vroegkinderlijk trauma. Wanneer een kind veel traumatische ervaringen heeft en er geen emotionele steun is, kan een kind tijdens zo’n ervaring gedissocieerd raken. Het kind neemt (onbewust en noodgedwongen) afstand van zichzelf en van wat er gebeurt, zodat het voelt alsof het met iemand anders gebeurt. De traumatische ervaring wordt niet in het normale bewustzijn opgeslagen. Dit kan leiden tot één of meer dissociatieve delen van de persoonlijkheid.